ISIDORUS
ŚWIĘTOŚĆ CZYLI ŻYCIE W ŁASCE Drukuj
sobota, 1 listopada 2008, 0:00
Dodał: (Admin)
Święci są nam znani i nieznani. Jeśli nawet poznajemy życiorysy niektórych, to tylko częściowo. Hagiografowie przedstawiają zwykle same fakty i okoliczności zewnętrzne, nie analizując bogactwa ich życia wewnętrznego, ich zmagań, zjednoczenia i zażyłości z Bogiem. Dlatego w gruncie rzeczy pozostają nam nieznani. Nierzadko obraz ich świętości uległ zniekształceniu, do czego przyczynili się zarówno malarze, jak i pobożni literaci.

Świętych segregowano, ujmowano w pewne szablony i przedstawiano jak ludzi nie z tego świata. A więc mamy męczenników drżących z radości, że za chwilę utracą życie z rąk prześladowców; słyszymy o młodzieńcach i dziewczętach, którym były obce jakiekolwiek pokusy; czytamy o niemowlętach odwracających usta od piersi matek w dniach postu. Można by odnieść wrażenie, że na zawołanie szafują cudami, a codziennym ich udziałem jest stan ekstazy i uniesień. Na szczęście niektórzy z nich zostawili nam swoje pamiętniki lub autobiografie. I tak, dzięki św. Pawłowi, św. Augustynowi czy św. Teresie wiemy, że byli niezwykli bez cudowności, mieli bowiem wzloty i upadki, nieustannie dokonywali wyboru między dobrem a złem, między miłością a nienawiścią, między Bogiem a światem. Źródłem i treścią życia wewnętrznego świętych była łaska Boża i życie w łasce. Na tym polega różnica między bohaterem a świętym. Święty to człowiek łaski, bohater to człowiek woli. Osią życia pierwszego jest Bóg, drugiego zaś – często własne „ja”.

autor: ks. Zbigniew Godlewski

„Wielka jest wasza nagroda w niebie” (Mt 5, 12)


Liturgia słowa PIERWSZE CZYTANIE (Ap 7, 2-4. 9-14) Czytanie z Księgi Apokalipsy świętego Jana Apostoła Ja, Jan, ujrzałem innego anioła, wstępującego od wschodu słońca, mającego pieczęć Boga żywego. Zawołał on donośnym głosem do czterech aniołów, którym dano moc wyrządzić szkodę ziemi i morzu: «Nie wyrządzajcie szkody ziemi ani morzu, ani drzewom, aż opieczętujemy na czołach sługi Boga naszego». I usłyszałem liczbę opieczętowanych: sto czterdzieści cztery tysiące opieczętowanych ze wszystkich pokoleń synów Izraela. Potem ujrzałem wielki tłum, którego nikt nie mógł policzyć, z każdego narodu i wszystkich pokoleń, ludów i języków, stojący przed tronem i przed Barankiem. Odziani są w białe szaty, a w ręku ich palmy. I głosem donośnym tak wołają: «Zbawienie Bogu naszemu, Zasiadającemu na tronie, i Barankowi». A wszyscy aniołowie stanęli wokół tronu i Starców, i czworga Zwierząt, i na oblicze swe padli przed tronem, i pokłon oddali Bogu, mówiąc: «Amen. Błogosławieństwo i chwała, i mądrość, i dziękczynienie, i cześć, i moc, i potęga Bogu naszemu na wieki wieków. Amen!». A jeden ze Starców odezwał się do mnie tymi słowami: «Ci przyodziani w białe szaty kim są i skąd przybyli?». I powiedziałem do niego: «Panie, ty wiesz». I rzekł do mnie: «To ci, którzy przychodzą z wielkiego ucisku, i opłukali swe szaty, i wybielili je we krwi Baranka». PSALM (Ps 24, 1-2. 3-4ab. 5-6) Nasze zgromadzenie liturgiczne jest zapowiedzią liturgii w niebie. Do nas, zebranych wokół ołtarza, odnoszą się słowa dzisiejszego psalmu. To my jesteśmy ludem wiernym, szukającym Boga. Refren: Oto lud wierny, szukający Boga. Do Pana należy ziemia i wszystko, co ją napełnia, * świat i jego mieszkańcy. Albowiem On go na morzach osadził * i utwierdził ponad rzekami. Ref. Kto wstąpi na górę Pana, * kto stanie w Jego świętym miejscu? Człowiek rąk nieskalanych i czystego serca, * który nie skłonił swej duszy ku marnościom. Ref. On otrzyma błogosławieństwo od Pana * i zapłatę od Boga, swego Zbawcy. Oto pokolenie tych, co Go szukają, * którzy szukają oblicza Boga Jakuba. Ref. DRUGIE CZYTANIE (1 J 3, 1-3) Czytanie z Pierwszego Listu świętego Jana Apostoła Najmilsi: Popatrzcie, jaką miłością obdarzył nas Ojciec: zostaliśmy nazwani dziećmi Bożymi i rzeczywiście nimi jesteśmy. Świat zaś dlatego nas nie zna, że nie poznał Jego. Umiłowani, obecnie jesteśmy dziećmi Bożymi, ale jeszcze się nie ujawniło, czym będziemy. Wiemy, że gdy się to objawi, będziemy do Niego podobni, bo ujrzymy Go takim, jaki jest. Każdy zaś, kto pokłada w Nim nadzieję, uświęca się, podobnie jak On jest święty. ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mt 11, 28) Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja. Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy jesteście utrudzeni i obciążeni, a ja was pokrzepię. Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja. EWANGELIA (Mt 5, 1-12a) Słowa Ewangelii według świętego Mateusza Jezus, widząc tłumy, wyszedł na górę. A gdy usiadł, przystąpili do Niego Jego uczniowie. Wtedy otworzył swoje usta i nauczał ich tymi słowami: «Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie. Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni. Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię. Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni. Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią. Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą. Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi. Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem do nich należy królestwo niebieskie. Błogosławieni jesteście, gdy ludzie wam urągają i prześladują was, i gdy mówią kłamliwie wszystko złe na was z mego powodu. Cieszcie się i radujcie, albowiem wielka jest wasza nagroda w niebie».

"Dzień Pański" publikujemy dzięki uprzejmości Ojców Paulistów i Wydawnictwa "Edycja Świętego Pawła".
Warto zobaczyć: Biuletyn "Dzień Pański" - informacje Wydawnictwo Edycja Świętego Pawła - informacje www.liturgia.pl