16 lat "Totus Tuus Poloniae populus"  wtorek, 25 marca 2008, 0:00
Dodał: Tomasz Adam Kaniewski (Kalasancjusz)
W tym dniu powstało 13 nowych diecezji: | Abp. Marian Przykucki
Pierwszy Metropolita Szczecińsko Kamieński |
1. bielsko-żywiecka
2. elbląska
3. ełcka
4. gliwicka
5. kaliska
6. legnicka
7. łowicka
8. radomska
9. rzeszowska
10. sosnowiecka
11. toruńska
12. warszawsko-praska
13. zamojsko-lubaczowska
W wyniku tych zmian Kościół rzymsko-katolicki w Polsce składał się w 1992 roku z 41 jednostek administracyjnych, w tym 13 archidiecezji-metropolii, 26 diecezji, ordynariatu polowego i 1 archidiecezji (łódzkiej), podlegającej bezpośrednio Stolicy Apostolskiej.
Reforma ta została zakończona w 2004 r. erygowaniem dwóch nowych diecezji: bydgoskiej i świdnickiej. Obecnie Kościół katolicki w Polsce składa się z 44 diecezji:
14 archidiecezji metropolitalnych rzymsko-katolickich,
27 diecezji rzymsko-katolickich,
ordynariatu polowego oraz archidiecezji i diecezji greckokatolickiej.
 | Abp. Józef Kowalczyk nuncjusz apostolski
Foto Ryszard Rzepecki |
*** *** *** *** ***
Treść całego dokumentu:
BULLA "TOTUS TUUS POLONIAE POPULUS"
/25. marca 1992 r/
JAN PAWEŁ BISKUP RZYMU SŁUGA SŁUG BOŻYCH na wieczną rzeczy pamiątkę
CAŁY TWÓJ LUD w Polsce, o Maryjo Panno, Matko Boga i Matko Kościoła, z ufnością wzywający Ciebie jako gwiazdę przewodnią pośród trudów pielgrzymowania, właśnie dzisiaj, w dniu kiedy wyznałaś, że jesteś Służebnicą Pańską, w tym samym duchu posłuszeństwa chętnie przyjmuje zmiany wprowadzone do wspólnot kościelnych. Oto bowiem niedawno czcigodni Bracia Konferencji Episkopatu Polski pragnąc w zgodnej jednomyślności zastosować się do życzeń Soboru Powszechnego Watykańskiego II dotyczących właściwszego łączenia okręgów kościelnych, przedłożyli Stolicy Apostolskiej projekt utworzenia w swoim narodzie nowych prowincji kościelnych i diecezji, a także stosowniejszego rozgraniczenia tychże diecezji.
Dlatego Czcigodny Brat Józef Kowalczyk, arcybiskup heraklejski, w Polsce nuncjusz apostolski, postępując roztropnie wespół z Czcigodnymi Braćmi owej Konferencji Biskupów i odnosząc pożytek z czynnej z nią współpracy, stopniowo i po rozważnym namyśle, podjął się zadania podziału prowincji kościelnych i diecezji polskich według nowego porządku. Przy wykonywaniu tego zadania miano zawsze na względzie to, aby w każdej diecezji istota Kościoła stała się bardzo przejrzysta, a także by biskup mógł stosownie i skutecznie wypełniać wszystkie swoje obowiązki, jak tego coraz bardziej wymagaj ą potrzeby religijne, duchowe i moralne oraz zmiany społeczne i kulturalne, dokonujące się w dzisiejszych czasach.
My przeto, wysłuchawszy najpierw życzliwej opinii wspomnianego Nuncjusza Apostolskiego, za radą Sekretariatu Stanu oceniliśmy prośby do nas kierowane jako niezmiernie pożyteczne dla zbawienia dusz i uznaliśmy, że powinny być łaskawie uwzględnione.
Mocą zatem naszej najwyższej władzy apostolskiej postanowiliśmy, co następuje: hierarchia obrządku łacińskiego w Polsce będzie się w przyszłości składać z trzynastu prowincji kościelnych, a mianowicie: (1) gnieźnieńskiej, (2) krakowskiej, (3) poznańskiej, (4) warszawskiej, (5) wrocławskiej, (6) przemyskiej łacińskiej, (7) szczecińsko-kamieńskiej, (8) gdańskiej, (9) warmińskiej, (10) białostockiej, (11) częstochowskiej, (12) katowickiej, (13) lubelskiej.
Nadto podnosimy diecezję łódzką, bezpośrednio podległą Stolicy Apostolskiej, do godności Kościoła arcybiskupiego i przyznajemy mu prawa oraz przywileje, z których korzystają inne stolice arcybiskupie zgodnie z normami prawa powszechnego.
Prócz tego zarządzamy osobno:
10. Nowo ustanowiona prowincja białostocka, będzie się składać z siedziby metropolitalnej białostockiej oraz z sufragalnych diecezji łomżyńskiej i drohiczyńskiej.
Natomiast archidiecezja białostocka, której kościół metropolitalny jako bazylika pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w mieście Białystok stoi, będzie miała następujące dekanaty: Biały-stok-Południe, Białystok-Północ, Białystok-Zachód, Dąbrowa Białostocka, Knyszyn, Korycin, Krynki i Sokółka.
 | Pomnik Jana Pawła II
Łowicz |
Diecezji łomżyńskiej, z kościołem katedralnym pod wezwaniem Świętego Michała Archanioła w mieście Łomży, zostaną przydzielone dekanaty: Łomża-Wschód, Łomża-Zachód, Czyżew, Grajewo (z wyjątkiem parafii: Pruska (Wólka Karwowska), Rajgród, Rydzewo), Jedwabne, Kobylin, Kolno, Łapy, Myszyniec, Ostrołęka-Południe, Ostrołęka-Północ, Ostrów Mazowiecka, Szczuczyn, Wysokie Mazowieckie, Zambrów; z diecezji płockiej: Różan, Wyszków (bez parafii Rybienko Leśne), a także parafie następujące: Brodowe Łąki, Chorzele, Olszewka, Parciaki, Zaręby (z dekanatu Chorzele); Gąsewo, Jaciążek, Krasnosielc, Płoniawy, Sypniewo (z dekanatu Maków Mazowiecki); Baranowo, Drążdżewo, Jednorożec (z dekanatu Przasnysz).
Do powiększonej diecezji drohiczyńskiej, z kościołem katedralnym pod wezwaniem Trójcy Przenajświętszej w mieście Drohiczynie i z konkatedrą pod wezwaniem Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny w mieście Sokołów Podlaski, przypisane będą dekanaty: Bielsk Podlaski, Brańsk, Ciechanowiec i Drohiczyn, niegdyś należące do diecezji drohiczyńskiej; Sokołów Podlaski, Sterdyń, Węgrów, Liw (do którego będą należały jedynie parafie: Kąty, Korytnica Węgrowska i Liw), i parafie Chłopków, Łysów, Platerów, Rusków, Sarnaki (z dekanatu Łosice), oraz Gnojno, Horoszki Duże, Serpelice (z dekanatu Janów Podlaski) odłączone od diecezji siedleckiej.
Wraz z ostatecznym ustanowieniem nowych diecezji należy niezwłocznie uznać kapłanów za przypisanych do takiej diecezji, na której terenie zatrzymują urząd kościelny; natomiast pozostali kapłani i seminarzyści pozostają inkardynowani lub niech będą inkardynowani do diecezji właściwej ich miejscu zamieszkania.
Wszystkie dokumenty, odnoszące się do każdej z osobna nowej diecezji, jej duchowieństwa, wiernych i niekiedy dóbr doczesnych, będą możliwie jak najszybciej przesłane do tej diecezji, jakiej one właśnie dotyczą, zgodnie z tym, co wcześniej powiedziano.
To, co powyżej zarządziliśmy, polecamy wykonać wspomnianemu Bratu Czcigodnemu Józefowi Kowalczykowi lub w razie jego nieobecności temu, kto reprezentuje w Polsce Stolicę Apostolską, udzielając im także koniecznych i stosownych pełnomocnictw do wyznaczenia jakiegoś dostojnika kościelnego w celu wykonania tego, o czym tu jest mowa, nałożywszy na niego obowiązek przesłania Kongregacji ds. Biskupów we właściwym momencie oryginalnego dokumentu, potwierdzającego wykonanie niniejszego postanowienia.
Na koniec jest naszym życzeniem, aby każde osobno i wszystkie postanowienia, zawarte w tym dokumencie apostolskim, zarówno teraz jak i w przyszłości, w pełni nabrały swej mocy, bez względu na jakiekolwiek okoliczności, godne nawet osobnej wzmianki, które by stanęły temu na przeszkodzie.
Dane w Rzymie, u Św. Piotra, dnia dwudziestego piątego marca w święto Zwiastowania Pańskiego, w roku tysięcznym dziewięćsetnym dziewięćdziesiątym drugim, Pontyfikatu Naszego czternastym.
Jan Paweł II
25.03.1992 r.
|
