ISIDORUS
Wielki Piątek - Oto drzewo Krzyża, na którym zawisło Zbawienie świata Drukuj
piątek, 29 marca 2013, 0:01
Dodał: (Admin)
Wielkopostna droga, którą rozpoczęliśmy w Środę Popielcową, osiągnęła swój punkt szczytowy w Wielkim Tygodniu. Dzisiaj, w Wielki Piątek przeżywamy najświętsze wydarzenia z dziejów naszego zbawienia; mękę i śmierć Chrystusa. Ogarnia nas przejmujące milczenie wobec umierającego Pana. Tajemnica tej śmierci oszałamia nas i jednocześnie trwoży, bo to przecież śmierć Boga-Człowieka. Taka reakcja nie jest czymś zaskakującym. Przewidział ją wcześniej prorok Izajasz, zapowiadając śmierć Mesjasza słowami: "Wielu osłupiało na Jego widok - tak nieludzko został oszpecony [...], mnogie narody się zdumieją, królowie zamkną przed Nim usta" (Iz 52,14-15).
Nabożeństwo wielkopiątkowe rozpoczyna się liturgią słowa, w której naczelne miejsce zajmuje opis Męki Pańskiej według św. Jana. W tym dniu wierni koncentrują się na rozważaniu biblijnego opisu Męki Pańskiej i śmierci Chrystusa na krzyżu, a następnie na adoracji i uczczeniu Krzyża Świętego. Liturgia podkreśla bardziej chwałę odkupienia przez Krzyż niż poniżenia przez Mękę.
Krzyż na Moście Karola w Pradze
Krzyż na Moście Karola w Pradze
fot. T.Kaniewski
W uroczystej modlitwie powszechnej Kościół stara się w tym dniu pamiętać o wszystkich. W sposób szczególny Kościół modli się o zachowanie pokoju na świecie. Punktem kulminacyjnym liturgii Wielkiego Piątku jest adoracja Krzyża i wspólna komunia święta. Na zakończenie nabożeństwa, podczas uroczystej procesji, przenosi się do wcześniej przygotowanego Grobu Pańskiego eucharystyczne ciało Chrystusa. Niesione jest w osłoniętej welonem monstrancji z Najświętszym Sakramentem i przechowywane tam aż do niedzieli - zmartwychwstania Chrystusa.

Odszedł Pasterz od nas, zdroje wody żywej Zbawca, Źródło łaski, miłości prawdziwej.

Odszedł Pasterz nasz, co ukochał lud. O Jezu dzięki Ci, za Twej męki trud.

Gdy na krzyżu konał, słońce się zaćmiło, Ziemia się zatrzęsła, wszystko się spełniło.

Ten, co pierwszych ludzi złowił w swoje sidła, Sam już w więzach leży, opadły Mu skrzydła.

Oto Boski Zbawca zamki śmierci skruszył, Zburzył straszne odrzwia, duszom życie zwrócił.

Zmiażdżył władzę czarta mocą Bóstwa Swego, I ujarzmił pychę wroga piekielnego.

Liturgia Słowa - Wielki Piątek Iz 52, 13 - 53, 12 Hbr 4,14-16; 5,7-9 J 18,1-19,42

*** Krzyż... drewniany... wysoko ustawiony... Na wzgórzu mym stoi, ja w niego wpatrzony. Na nim Jezus. Smutny... zmęczony... Pod krzyżem ja klęczę na starym, spróchniałym klęczniku. Głowę spuściłem, wzrok w ziemię wbiłem, ręce złożyłem jak do modlitwy prawdziwej. Wokół cisza, gdzieś pies gospodarza szczeka, gdzieś krowa na pastwisku ryczy, ptak świergocze z drzewa. A ja klęczę w ciszy, słowa nie wypowiem. Zabrakło radości, nie ma miłości, tylko łzy w oczach stanęły, świat cały zasłoniły. Ty milczysz, ja milczę. Pustka ogarnia mnie zewsząd. Sam tu jestem... Sam tu byłem... Teraz Ty jesteś ze mną.

autor: TAK


Jak możesz nam pomóc?
Możesz wpłacić dowolną kwotę jednorazowo lub co miesiąc
bezpośrednio na konto Portalu Świętego Izydora.
Wystarczy kliknąć w poniższy banner.



Bóg zapłać za okazaną nam pomoc!