ISIDORUS
Fatima: Akt zawierzenia i poświęcenia Najświętszej Maryi Pannie kapłanów Drukuj
środa, 12 maja 2010, 21:09
Dodał: (Admin)
Matko Niepokalana, w tym miejscu łaski, w którym zgromadziła nas miłość Twojego Syna Jezusa, Najwyższego i Wiecznego Kapłana, my, synowie w Synu i Jego kapłani, poświęcamy się Twemu matczynemu Sercu, aby wiernie wypełnić wolę Ojca. Jesteśmy świadomi, że bez Jezusa nie możemy uczynić niczego dobrego (por. J 15, 5) i że jedynie przez Niego, z Nim i w Nim, będziemy dla świata narzędziami zbawienia. Oblubienico Ducha Świętego, wyjednaj nam bezcenny dar przemiany w Chrystusa. Tą samą mocą Ducha, który osłaniając Cię swoim cieniem, uczynił Cię Matką Zbawiciela, pomagaj nam, aby Chrystus, Twój Syn, rodził się również w nas. Niech w ten sposób Kościół zostanie odnowiony przez świętych kapłanów, przemienionych łaską Tego, który wszystko czyni nowe.
Matko Miłosierdzia, to Twój Syn Jezus nas powołał,

abyśmy się stali tak jak On: światłością świata i solą ziemi (por. Mt 5, 13-14). Pomagaj nam swym przemożnym wstawiennictwem, abyśmy się nigdy nie sprzeniewierzyli temu wzniosłemu powołaniu, abyśmy nie poddawali się naszemu egoizmowi, ułudom świata i podszeptom Złego. Zachowaj nas mocą Twej czystości, chroń Twą pokorą i otocz swą matczyną miłością, której odblask widać w tak wielu duszach Tobie poświęconych, a które dla nas stały się prawdziwymi matkami duchowymi. Matko Kościoła, my, kapłani, chcemy być pasterzami, którzy nie pasą siebie samych, ale dają się Bogu dla braci, znajdując w tym swoje szczęście. Nie tylko słowami, lecz życiem, dzień za dniem chcemy powtarzać z pokorą nasze „oto jestem”. Przez Ciebie kierowani, chcemy być Apostołami Bożego Miłosierdzia, szczęśliwi, że codziennie możemy celebrować Świętą Ofiarę Ołtarza i sprawować dla tych, którzy nas o to proszą, sakrament pojednania. Orędowniczko i Pośredniczko łask, Ty, która w pełni uczestniczysz w jedynym powszechnym pośrednictwie Chrystusa, uproś dla nas u Boga, serce całkowicie odnowione, które miłuje Boga ze wszystkich sił i służy ludzkości tak jak Ty. Powtarzaj Panu Twe skuteczne słowa: „Nie mają już wina” (J 2, 3), aby Ojciec i Syn zesłali na nas, niczym w nowym wylaniu, Ducha Świętego. Z podziwem i wdzięcznością za Twoją nieustanną obecność wśród nas, w imieniu wszystkich kapłanów, ja także pragnę zawołać: „A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie?” (Łk 1, 43) Nasza odwieczna Matko, nie przestawaj nas „nawiedzać”, pocieszać i wspierać. Przyjdź nam na pomoc i uwolnij nas od wszelkiego niebezpieczeństwa, które nam zagraża. Poprzez ten akt zawierzenia i poświęcenia, chcemy Cię przyjąć w sposób bardziej głęboki i radykalny, na zawsze i w pełni, w naszym ludzkim i kapłańskim życiu. Niech Twoja obecność sprawi, że zakwitnie pustynia naszych samotności i zajaśnieje słońce nad naszymi ciemnościami. Niech przywróci pokój po burzy, aby każdy człowiek zobaczył zbawienie Pana, który ma imię i oblicze Jezusa, odbite w naszych sercach, na zawsze zjednoczonych z Twoim sercem. Niech tak się stanie!