|
Najnowsze:  Społeczeństwo
Wiara
Dziecko
Młodzież
Małżonkowie
Rodzice
Seniorzy
Codzienność
Duchowni
Kultura i sztuka
|
 Powrót
Spotkać Jezusa  piątek, 28 grudnia 2012, 14:36
Dodał: (Admin)
Jak słusznie zauważył Benedykt XVI: „W minionych dziesięcioleciach postępuje duchowe «pustynnienie»”. Coraz bardziej nagłaśniana jest i wprowadzana w życie praktyka: „Żyjmy tak, jakby Boga nie było, a Chrystusa wyrzućmy poza nawias życia codziennego”. Przysłowie arabskie mówi: „Na pustyni liczy się Bóg, w którego się wierzy”. Na pustyni odkrywa się wartość tego, co jest niezbędne do życia. Na pustyni można popełnić trzy największe zbrodnie: wskazać wędrowcowi błędną gwiazdę, zatruć źródło i wyciąć drzewa w oazie. Papież przypomina, że na „pustyni duchowej”, jaka rozprzestrzeniła się szczególnie w Europie, potrzebni są nade wszystko ludzie wiary, którzy swym własnym życiem wskazują drogę ku Ziemi Obiecanej. W tej wędrówce, którą jest życie, człowiek musi się opierać na czymś trwałym, a tym, co jest naprawdę trwałe, jest Bóg.
„Trawa uschła, a kwiat jej opadł, słowo zaś Pana trwa na wieki” (1 P 1, 24-25). Człowiek powinien odnaleźć Tego, który jest „bliżej człowieka niż człowiek samego siebie”. Powinien odnaleźć Boga w sobie. Ale czy możemy odnaleźć Boga bez pomocy przewodnika?
Wiara to dla mnie umiejętność chodzenia w obecności Boga, który wczoraj, dziś i na wieki jest obecny na wszystkich drogach świata. Wiara jest światłem, ale również trudem ustawicznego poszukiwania Boga we wszystkich wydarzeniach życia, odnajdywania Go we wszystkich miejscach. Jest przygodą człowieka myślącego. Pismo Święte mówi: „Wielokrotnie i na różne sposoby przemawiał niegdyś Bóg do ojców przez proroków, a w tych ostatecznych dniach przemówił do nas przez Syna. Jego to ustanowił dziedzicem wszystkich rzeczy, przez Niego też stworzył wszechświat” (Hbr 1, 1-2). Syn, Słowo, które stało się Ciałem, ukazał się ludziom. Otwieram Ewangelię i czytam, że kiedy Jezus zaczął głosić Dobrą Nowinę, „oczy wszystkich w synagodze były w Nim utkwione” (Łk 4, 20). Pierwsi uczniowie, którzy za Nim poszli, wpierw zapytali: „Nauczycielu, gdzie mieszkasz?”, a Jezus im odpowiedział: „Chodźcie, a zobaczycie” (J 1, 38-39). Jan Ewangelista jest właśnie jednym z dwóch uczniów, którzy usłyszeli Jezusowe wezwanie. Jan spotkał Jezusa, nigdy nie zapomni, że to spotkanie nie było jedynie rozmową intelektualną czy sympozjum ideologicznym, lecz że Jezus przeniknął go, zmienił jego życie. Toteż później, w liście do Kościołów Azji streści istotę swego doświadczenia religijnego, wymieniając poszczególne zmysły, dzięki którym poznajemy Boga: „To (…), co było od początku, cośmy usłyszeli o Słowie życia, co ujrzeliśmy własnymi oczami, na co patrzyliśmy i czego dotykały nasze ręce – bo życie objawiło się. Myśmy je widzieli, o nim świadczymy i głosimy wam życie wieczne, które było w Ojcu, a nam zostało objawione” (1 J 1, 1-2). Tak więc wiara jest przede wszystkim spotkaniem Chrystusa, co jest najwyższą łaską. On żyje, ukochał mnie aż do swojej śmierci na krzyżu, podjętej z miłości do mnie, abym otrzymał życie wieczne. Dlatego dziękuję Jezusowi za Jego pierwszy krok uczyniony ku człowiekowi.
O konsekwencjach spotkania Jezusa mówi św. Paweł: „Obecne życie moje jest życiem wiary w Syna Bożego, który umiłował mnie i samego siebie wydał za mnie. Nie mogę odrzucić łaski danej przez Boga” (Ga 2, 20-21). Wiara staje się moją drogą, prawdą i światłem, moim życiem, które wypływa z niej jak ze źródła. Wiem, że nie mogę tego daru wiary zatrzymać tylko dla siebie, dlatego dzielę się nim z ludźmi, do których Bóg mnie prowadzi. Wówczas nasze życie jest świadectwem: Bóg istnieje i jest miłością.
autor: ks. Feliks Folejewski SAC
źródło: "Różaniec" - styczeń 2013
„RÓŻANIEC” – STYCZEŃ 2013
Temat numeru: WIARA JEST ŁASKĄ
„Czy rzeczywiście wiara jest w moim życiu siłą przemieniającą? Czy też może jest tylko jednym z elementów, które są częścią istnienia, nie będąc jednak tym determinującym, który angażuje całkowicie?” – pytał Benedykt XVI u progu Roku Wiary. To ważne pytania i trzeba, na które trzeba sobie odpowiadać każdego dnia. Aby jednak wiara mogła wzrastać i przemieniać nasze życie, musimy wiedzieć, co stanowi jej treść. Dlatego chcemy, by w tym roku miesięcznik „Różaniec” stał się szkołą wiary. W kolejnych numerach będziemy rozważać tajemnice wiary, które mądrość Kościoła wplotła w modlitwę różańcową, a jednocześnie zastanawiać się nad głównymi problemami wiary, które dotykają współczesnego człowieka. Zaczynamy od tajemnicy chrztu, którą przybliża nam w konferencji różańcowej Ks. Jan Glapiak. To właśnie sakrament chrztu pozwala doświadczyć w sposób najpełniejszy, że wiara nie jest czymś, co możemy sobie sami wypracować, lecz jest łaską Boga. W numerze publikujemy poruszające świadectwa powrotu do Boga ateisty i świadka Jehowy, które są potwierdzeniem tej prawdy. Zapraszamy do lektury „Różańca” w Roku Wiary, a także do odwiedzania naszej strony internetowej www.rozaniec.eu.
|
