|
Najnowsze:  Społeczeństwo
Wiara
Dziecko
Młodzież
Małżonkowie
Rodzice
Seniorzy
Codzienność
Duchowni
Kultura i sztuka
|
 Powrót
Czy jesteś jeszcze CZŁOWIEKIEM?  piątek, 21 marca 2008, 21:38
Dodał: Tomasz Adam Kaniewski (Kalasancjusz)
Ponadto człowiek posiada sumienie - wewnętrzny głos, który pozwala mu rozeznać co jest dobre, a co złe. Nauki przyrodnicze starają się dać odpowiedź na pytanie: jak powstał człowiek?
 | Adam i Ewa
Eden |
Pismo Święte daje nam jasną i prostą odpowiedź na pytanie: kim jest człowiek? Stwierdza ono, że człowiek jest stworzony przez Boga na Jego obraz i podobieństwo. Oznacza to, że posiada nieśmiertelną duszę, która jest rozumna i wolna.
Ponadto człowiek posiada sumienie - wewnętrzny głos, który pozwala mu rozeznać co jest dobre, a co złe. Nauki przyrodnicze starają się dać odpowiedź na pytanie: jak powstał człowiek?
A my powinniśmy zadać sobie podstawowe pytanie: Kim jestem?
Kiedy zapytamy kogoś kim jest, to zazwyczaj przedstawi się nam swoim imieniem i nazwiskiem. Jednak samo imię i nazwisko nic nie mówią o człowieku (niektórzy mogliby zaprzeczyć temu twierdzeniu, mówiąc, że na podstawie imienia można już wiele powiedzieć kim jest dana osoba, ale nie o tym chcę tu mówić). Żeby tak naprawdę dowiedzieć się kim jesteśmy, to musimy zastanowić się troszkę głębiej. Człowiek wierzący, wyznawca jakiejkolwiek religii człowieczeństwo będzie określał jako coś głębszego, nie samo ciało, które jest na zewnątrz, ale również ducha – duszę. Katechizm Kościoła Katolickiego mówi nam, że osoba ludzka jest równocześnie osobą cielesną i duchową. Duch i materia tworzą w człowieku jedną naturę. Jedność ciała i duszy jest tak głęboka, że dzięki duszy duchowej ciało utworzone z materii jest ciałem żywym i ludzkim, i uczestniczy w godności obrazu Bożego (por. Kompendium Katechizmu Kościoła Katolickiego - 69).
Co można jeszcze powiedzieć o człowieku? Człowiek jest przede wszystkim istotą, która jest inna niż pozostałe rzeczy tworzące świat czy wszechświat, inna niż pozostałe istoty żyjące na ziemi – mam tu na myśli zwierzęta. Człowiek posiada przede wszystkim wiele darów, którymi są między innymi myśli, uczucia... Te zjawiska mają miejsce w człowieku, nie w jego samym ciele, ale gdzieś głębiej, w jego duszy, w jego wnętrzu. Oczywiście wpływ na nasze uczucia czy myśli mogą mieć zjawiska zewnętrzne, cielesne itp. Oprócz tego, ze myślimy i czujemy, mamy również własną wolę. Wola, nie jest tym samym co myśl. Wola to jest nasza odpowiedź na tak lub na nie, chcę tak, albo nie chcę.
Ponownie pozwolę sobie zacytować fragment z Kompendium Katechizmu Kościoła Katolickiego, mianowicie odpowiedź na pytanie „Jaki jest zamysł Boga wobec człowieka?”. Czytamy tam: Bóg w samym sobie nieskończenie doskonały i szczęśliwy, zamysłem czystej dobroci, w sposób całkowicie wolny stworzył człowieka, by uczynić go uczestnikiem swego szczęśliwego życia. Gdy nadeszła pełnia czasów, Bóg Ojciec posłał Syna jako Odkupiciela i Zbawiciela, aby ludzi rozproszonych przez grzech zjednoczyć w swoim Kościele, by za sprawą Ducha Świętego stali się Jego przybranymi dziećmi oraz dziedzicami Jego wiecznej szczęśliwości.
Jak bardzo wiele różnych myśli zawartych jest w tym krótkim fragmencie opisującym człowieka.
Dlaczego postanowiłem pisać dziś o człowieku, o tym kim jest, po co żyje? Czytając wiadomości z kraju i ze świata, bardzo dużo słyszymy o tym, co czyni człowiek. Dowiadujemy się, że ktoś na drugim końcu świata zajął wysoką pozycję w skokach o tyczce, słyszymy, że ktoś otrzymał pokojową nagrodę Nobla za swoją książkę, czytamy o tym, że dzieci otrzymały w darze nowy autobus, aby mogły dojeżdżać do szkoły, ale słyszymy czy czytamy o tym, że gdzieś w Azji dzieci nie miały od kilku czy kilkunastu dni nic w ustach, że gdzieś ciągle ktoś walczy, że gdzieś ktoś podkłada ładunki wybuchowe pod samochodami czy w budynkach użytku publicznego. To dopiero początek. Nie tak dawno byliśmy świadkami handlu ludźmi, wnętrznościami człowieka, byliśmy świadkami sprzedawania kobiet bogaczom, którzy wykorzystywali je do ciężkiej pracy i zaspokojenia swoich potrzeb seksualnych. Oprócz tego słyszeliśmy o handlowaniu zwłokami, o pielęgniarkach bawiących się wcześniakami. A dziś jedna z agencji informacyjnych podała do wiadomości, że pracownicy banku tkanek i lekarze w Czechach handlują ludzką skórą sprzedając ją interesantom z całego świata.
Gdzie ten świat zmierza? Gdzie idzie człowiek? Czy za kilka lat, a może nawet miesięcy czy dni, będziemy mieli jeszcze odwagę iść do lekarza, wyjść na ulice między ludzi? Czy nie będziemy się obawiać tego, że możemy już nie wrócić do naszego mieszkania? Człowieku!!! Czy Ty jesteś jeszcze Człowiekiem? Ciężko Twoje czyny porównać z czynami zwierząt, bo i te maja swój rytm w przyrodzie.
Wiem, że powyższe słowa czytają głównie osoby wierzące, katolicy, chrześcijanie... Pomyślisz zapewne: „Co ten człowiek od nas chce, przecież my żyjemy wg Dekalogu, uczestniczymy w chrześcijańskim życiu, kierujemy się drogą prawą z nadzieją na otrzymanie nagrody życia wiecznego.” Tak, masz rację, Człowieku, ale ... Właśnie, pojawia się „ale”. Ale to Ty żyjesz w społeczeństwie, to właśnie Ty masz wpływ na wychowanie swoich dzieci, to Ty masz wpływ na wychowanie swoich podopiecznych, to Ty możesz swoim przykładem wskazywać na to prawdziwe człowieczeństwo. Nie przechodź obojętnie, kiedy ktoś wyciąga do Ciebie dłoń, abyś mu pomógł, nie przechodź obojętnie obok bojujących dzieci, nie zamykaj oczu, kiedy widzisz zło, które czynią inni. Jestem przekonany, że teraz, gdybym stał obok Ciebie i to mówił, zacząłbyś się sprzeciwiać, bo przecież jak możesz zwrócić komuś uwagę, przecież on Cię zaatakuje, wyzwie Ciebie, przeklnie, opluje... Zgadza się! Nie jest łatwo zwracać komuś uwagę czy kogoś wychowywać w dzisiejszym świecie, ale jeśli nikt tego nie będzie robił, to co będzie z naszą młodzieżą, co będzie z naszymi dziećmi, z naszymi wnukami czy z naszymi rówieśnikami?
Po raz kolejny apeluję: CZŁOWIEKU! Nabierz odwagi! Odwagi dawania przykładu jak żyć po chrześcijańsku, jak żyć wg przykazań Bożych.
Życzę Tobie i sobie, abyśmy nie musieli bać się drugiego człowieka, abyśmy nie musieli bać się jutra i każdego następnego dnia, abyśmy z odwagą szli za Jezusem, za Tym, który był opluwany, biczowany i ukrzyżowany, abyśmy my mogli osiągnąć życie wieczne.
Kim jesteś człowieku, powiedz, bo zwątpiłam
Myślałam, że Cię znam a jednak się myliłam
Zdejmij swe okrycie, odsłoń swoją twarz
Nie ukrywaj tego, co w swym sercu masz
Kolorowe pióra zdobią płaszcz zniszczony
Ukrywają obraz serca, dobrze w nich schroniony
Człowieku, który tak dobrze umiesz grać
Życie to nie teatr, czy tylko na to Cię stać
Czy nie potrafisz być prawdziwym sobą
Nie obwieszać się ozdobą
Zdjąć odzienie, tak szkarłatne
Bo nie twoje jest prywatne
|
